Wie werken mee aan BREAK COVID onderzoek, en waarom?

Deelnemers aan het BREAK-COVID onderzoek: gewone mensen met elk een eigen motivatie om mee te doen.

Voor het BREAK-COVID onderzoek (2023) van het LUMC heeft Innatoss het nodige werk verricht, van het werven van deelnemers tot de complete bloedlogistiek. In dit artikel focussen we op de deelnemers. Wat weten we eigenlijk van deze mensen? Waarom steken ze tijd in dergelijk onderzoek?

Deelnemers zijn, volgens van Dale, mensen die ‘ergens’ aan deelnemen. Tja, beetje schot voor open doel. Maar het zegt niks over onze groep. Dat deze mensen (weer) meedoen aan een onderzoek naar doorbraakinfecties van COVID-19, ruim 3 jaar na het begin van deze akelige pandemie, zegt veel meer over ze. Dat ‘meedoen’ de enige overeenkomst is, blijkt als ik in gesprek ga met een paar van hen. Ieder heeft een eigen motivatie en een eigen verhaal.

Voor dit interview praat ik met Betsie, Bjorn, Joyce en Niek. Allemaal mensen met een eigen verhaal als het over de COVID-19 pandemie gaat. Bjorn (51) gebruikt in verband met achterliggende aandoeningen al jaren afweer verlagende medicijnen en is daardoor kwetsbaar voor het, op dat moment, onbekende virus. Bjorn wil, behalve zo snel mogelijk gevaccineerd worden, ook weten hoe zijn lijf ervoor staat wat betreft de afweerstoffen. De 28-jarige Niek hoort over de studie en wil graag iets doen voor de wetenschap. Betsie (66) doet mee omdat ze vindt dat voor iedereen een bloedtest beschikbaar zou moeten zijn zodat ieder zelf kan bepalen of op dat moment een vaccinatie nodig is. En voor Joyce (55) is juist haar bewuste keuze om niet te vaccineren de reden om mee te doen.

Bjorn

“Zo gauw het kon heb ik me laten vaccineren. Om zeker te zijn over de mate van bescherming heb ik mijn bloed laten testen bij Innatoss. Uit de uitslag bleek dat ik ‘nul
komma nul’ antistoffen had. Achteraf wel te verklaren, door de afweerverlagende medicijnen kon mijn lichaam zelf geen antistoffen aanmaken, vaccin of niet. Door die testen wist ik precies wat er aan de hand was en kon ik mijn vaccinatieplan daarop afstemmen. De antistoffen-test was voor mij een ‘lifesaver’.”

Niek

“Ik wilde graag iets terugdoen voor de wetenschap, zeker nadat ik zelf ook ziek werd. Vergeleken bij andere mensen viel het bij mij wel mee, maar alsnog kostte het me wel een paar weken voor ik weer fit was. Ik heb alle vaccinaties gehaald, maar vond alle verhalen die daarover de ronde deden soms best verwarrend. De prikmomenten zelf waren uitstekend georganiseerd, na wat onhandige opstartperikelen liep het hele proces behoorlijk gestroomlijnd.”

Betsie

“Ik was verbaasd toen ik, na de eerste vaccinatieronde waardoor ik dacht volledig beschermd te zijn, alsnog ziek werd. Ik was niet erg ziek, alleen de gebruikelijke klachten, maar het bleef maar aanhouden. In maart ’23 ging ik zelfs voor 100% de ziektewet in, en tot op de dag van vandaag ben ik beperkt in wat ik kan. Dankzij de testen wist ik wel dat ik niet nog een vaccinatie nodig had en dat mijn weerstand in orde was.”

Joyce

“Ik was een van de eersten die ziek werd, en ook echt behoorlijk ziek. Covid heeft me bijna een jaar volledig lamgelegd. Bij de eerste test, in mei 2020, bleek dat ik vrijwel geen antistoffen in mijn lichaam had. Verwarrend, iedereen was er toen van overtuigd dat je na een besmetting immuun zou zijn. Dat bleek dus helemaal niet waar. Toch heb ik me, ondanks alle druk van buitenaf, nooit laten vaccineren. Voor mij was de reden om mee te doen met het BREAK COVID onderzoek dat ik zelf kon zien hoe mijn lichaam ervoor stond wat betreft antistoffen.”

Waardering van de wetenschappers

Elk mens heeft dus zijn of haar eigen reden om mee te doen met een dergelijk onderzoek. De onderzoekers zijn hier blij mee; zonder de mensen die hiervoor tijd beschikbaar stellen is er niks te onderzoeken. Zij spreken hiervoor dan ook unaniem hun waardering uit en zijn ervan overtuigd dat deze mensen van onschatbare waarde zijn voor de vooruitgang van de wetenschap en de verbetering van de gezondheidszorg voor iedereen.

Voor elke wetenschappelijke ontwikkeling, hoe klein ook, is samenwerking tussen gemeenschap en wetenschap essentieel.